Teckelkennel Van het Twickelbos: DE LOERDERS, DE GROTE CONTROLE, DE KAALPLUKKER

Zoooooo, eindelijk weer een berichtje van uw geliefde zeebanket.
Er is weer van alles gebeurd hier in het Twickelbos.

We hebben een buitenappartement gekregen, het schijnt nieuw te zijn, zegt ZIJ!!!!
MEGA groot vinden wij..... toen we voor de eerste keer naar buiten mochten hebben wij heel Strijen even laten weten dat ook wij alvast studeren om mee te doen in het "hoeradaariserweereentjekoor" ZIJ was daar niet zo blij mee, ssssst zei ze steeds.

Maar gelukkig horen wij haar af en toe gewoon niet en zingen we er vrolijk op los.

Inmiddels hebben we het prima naar ons zin in dat buitenappartement en zingen doen we nog heel soms.

O ja, dan nog iets, de cateringservice is veranderd!!! Mochten we eerst gezellig met zijn allen uit 2 bakken eten, nou dus niet meer..... nee zeg uit met de pret, we krijgen ieder een eigen bakje, Eerst horen we HAAR al bezig in het daarkomthetlekkersvandaanplekje en dan weten we, ZIJ komt eraan. ZIJ zet dan alle bakjes voor onze neuzen neer en haalt ons 1 voor 1 uit het appartement en dan komen ze......... DE LOERDERS. Ja onze moeder en tantes, ze houden ons nauwlettend in de gaten en als 1 van ons het bakje leeg heeft dan vallen ze aan (haha niet dat er veel al te vallen, valt) en likken de restjes op. We moeten zeggen dat ZIJ DE LOEDERS aardig onder controle heeft want ze durven niet eerder te komen voordat onze bakjes leeg zijn.

Vorige week kregen we bezoek van een voelhoorweegprikmens. We werden bekeken en er werd aan ons gevoeld, geluisterd, we werden gewogen en kregen als bonus ook nog een prik, heel fijn geregeld. En of dat niet genoeg was noteerde dat voelhoorweegprikmens dat alles ook nog eens in een boekje. Ach, het zal wel ergens goed voor zijn.

Het voelhoorweegprikmens, ZIJ noemt dat een dierenarts.

En of dat niet genoeg was, kwam twee dagen daarna de chipper. Ja wij waren voorbereid, geen lekkere chippies maar gewoon een ordinaire prik in je velletje. Die chipper had de grootste pret om onze namen en ja even voor de goede orde. WIJ BLIJVEN ZO DUS NIET HETEN, WAT DENKT ZIJ WEL!!!!

WIJ WETEN ONZE NAMEN NATUURLIJK AL MAAR WIJ ZULLEN ONS IN HET VOLGENDE BLOG ALLEMAAL EVEN NETJES VOORSTELLEN.

Wij worden trouwens nog steeds iedere week gewogen, haha ZIJ ook, alleen is ZIJ steeds niet blij als ze ziet welke score ze nu weer heeft gehaald.

O ja, we hebben nog wat te melden, poeh, wat een verhaal wordt dit.
We hebben het nu al een paar keer gezien, maar het blijft steeds spannend. Soms zitten we eerste rang en kunnen we alles goed zien. ZIJ is nl. ook kapper, wij hebben daar een ander woord voor. Wij noemen haar de kaalplukker!!
Eerst wordt er een kaalpluktafel neergezet en daar wordt het slachtoffer opgetild, die moet dan de hele tijd blijven liggen of staan en langzaam en zeker, zien we het slachtoffer steeds dunner worden en zieliger gaan kijken. Onze tante Dinkel heeft er zelfs een hele andere kleur van gekregen. En nu hebben we gehoord dat ook wij in de toekomst naar een kaalplukker toe moeten en dat ZIJ dat zelfs tegen onze bazen heeft verteld.

de kaalpluktafel

Alsof dit allemaal nog niet genoeg was is er dit weekend ook weer het eea voorgevallen. We hoorden haar brommen, er was iets met het paparazzi-apparaat. ZIJ had het meegenomen omdat daar een show of zoiets en zou daar owatstaanwe-erweerleukop-plaatjes maken. Nu schijnt er een kaartje verschoven te zijn en o, o, geen plaatje te zien dus.
We hadden trouwens vernomen dat zij ook naar een kaalplukker voor tweevoeters is geweest en dat ZIJ daar helemaal van kleur is verschoten.
Nu hebben we maar besloten dat we een t-shirt voor haar gaan kopen, zoals u hieronder kunt zien.

En daarmee was het weekend nog niet voorbij. Nee, we hebben een hele sjieke wekunnenernietmeerinbijtenraam gekregen in ons appartement 9a. Dat heeft ZIJ geweten, we drukken heerlijk onze neuzen er tegen en poetsen het raam op onze manier schoon. Nu is zij iedere ochtend bij de eerste grote schoonmaak van ons appartement ramen aan het zemen, haha eigen schuld!!!!

En tenslotte willen we nog even aandacht vragen voor onze rare tante Dinkel. We mogen van HAAR daar niet te veel naar kijken omdat zij ons op vreemde gedachten zou kunnen brengen. Die tante ligt namelijk in grote bloemenpotten, zit op tuintafels en achter in de tuin zit ze dan heerlijk op de stoel, gewoon in haar uppie. ZIJ heeft (daar door het raam heen) met het paparazzi-apparaat een plaatje van gemaakt.