dinsdag 27 mei 2014

JA HOOR, CROCODILE DUNDEE IN THE HOUSE

Waren we gisteren naar beneden verhuisd en hadden we het over het riante appartement 9a en onze relaxte moeder, VANDAAG ZIJN WE ONS EEN HOEDJE GESCHROKKEN.......

U moet weten dat HIJ, jarenlang in Australie heeft gewoond, dat schijnt een soort van Texel te zijn, alleen is het ietsje groter en ligt het een beetje verder weg.
Normaal merken we er niets van hoor, HIJ is vrij normaal, je hoort ook helemaal niet dat hij daar heeft gewoond, hij blaft precies zoals ZIJ.
Maar toch er zijn wat eigenaardigheden overgebleven uit die periode. Dat zijn nl. zijn jacht-trofeeën. Ook die schijnen normaliter in de kast te blijven. Maar dit keer was het anders.

Er schijnen van die mannen daar te zijn in dat ver-weg-eiland die iets met van die grote dieren hebben, en dat is nou precies wat HIJ ook heeft.

Vanochtend deden wij onze ogen open en daar lag hij, zijn jachttrofee. We schrokken ons wild.
Zo maar op het randje van het appartement lag dat apparaat te zonnen. We hebben nog geprobeerd hem weg te blazen, maar helaas het mocht niet baten.
ZIJN jachttrofee
Langzaam kroop dat gevaarte ons appartement in!!!!!! En een ruimte dat dat ding inneemt.....
Onze moeder, relaxed als ze is, was er niet van onder de indruk en ging er gewoon tegenaan liggen. We zijn er inmiddels aan gewend. Maar mannen en jachttrofeeën, wij vinden het een slag apart.



WE LIKE TO MOVE IT, WE LIKE TO MOVE IT

Yoehoe, daar zijn we weer. Gisteren is het gebeurd, we hoorden beneden druk timmeren en hoop geluid........

Wij wisten natuurlijk niet wat ons te wachten stond, maar dat er iets ging gebeuren dat was zeker.... ZIJ was me druk in de weer. 
En toen ineens gebeurde het, werden we uit appartement 9b gehaald en in een soort van verhuiswagen gestopt.
Hobbelde bobbel daar gingen we naar beneden. Onze moeder was er al.
We moeten zeggen, WE ZIJN ER OP VOORUIT GEGAAN.

Een riant appartement 9a met zicht op de tuin en we hebben gelijk onze oma en de tantes gezien, zelfs onze moeder vond dat prima. Wat is die relaxed, we worden er gewoon helemaal Zen van........


En vanaf nu mag de visité (wat dat dan ook mag wezen) op bezoek komen!!!!
We wachten af.

dinsdag 20 mei 2014

ZIJ ..... is niet in de wieg gelegd voor Paparazzi

Daar zijn we weer, de hoogstandjes (zoals iemand ons noemde en die houden we erin!!).
We groeien goed en onze moeder Delphi heeft het maar druk met ons en ZIJ ook natuurlijk, maar dan meer met onze moeder.
Mens wat kan die eten.....onze moeder (haha maar ook ZIJ hoor)..  De Albert Heijn in Strijen heeft al een tekort aan Geitenmelk en Huttenkase en gelukkig heeft ZIJ genoeg vers vlees in huis andere zouden onze grootmoeder en tantes omkomen van de honger.

O ja, onze moeder heeft nog een eigenaardigheidje, vandaag kreeg zij van HAAR een bullepees. Dat schijnt lekker te zijn, maar je moet er wel tanden voor hebben. Nu is het zo dat ZIJ heel vaak gezellig bij ons zit en onze moeder mag dan af en toe op de grotemensenmand liggen. Daar ligt dan een speciaal kleed voor haar op. 
En ja hoor daar ging ze dan met de bullepees op de grotemensenmand, maar heel apart, ze at de bullepees niet op maar ging hem verstoppen. WIJ hebben gezien waar hij ligt en kunnen alleen maar zeggen dat HIJ (ja die hoort bij ZIJ) vanavond heel aangenaam verrast zal zijn als hij zijn mand in gaat.

En net zoals de vorige puppies hebben ook wij weer wat te klagen...... ZIJ wil ook graag deel uitmaken van de Paparazzi. Maar echt aanleg dat heeft ze niet... gooide ze bij het Dropjesnest haar plaatjesapparaat in het water, dit keer heeft ze gewoon het kaartleesding grondig vernield. We hadden de bui al zien hangen, even de foto's (wij noemen dat gewoon plaatjes) overzetten. JA MAAR DAN MOET JE WEL HET KAARTJE RECHT IN HET KAARTLEESDING STOPPEN!!!!! en niet ZONDER LEESBRIL schuin, want dan gaat het niet 
werken. Met als gevolg geen plaatjes, handig.

Gelukkig is het nieuwe kaartleesding vandaag gebracht door die man in het oranje shirt en heeft ZIJ dit keer met bril de plaatjes op dit ding gezet. EN JA HOOR GELUKT.
KIJK MAAR HIERONDER!!!!!!!






woensdag 14 mei 2014

De namen van "HET OP STAND NEST"

Ik als kersverse moeder heb eens goed nagedacht hoe ik mijn "mini's" wil gaan noemen.
Ja, was mijn eerste gedachte, van die naam "mini's" moet ik maar gelijk af.
Tenslotte heb ik een bevalling gehad zoals koninginnen die hebben, dus voordat ZIJ weer eens iets vreemds kon gaan verzinnen, heb ik daar een stokje voorgestoken.

Ik, Delphi (het Orakel) en mijn echtgenoot (Koning Gijs) hebben besloten dat dit een nest OP STAND moest worden.




Voordat wij echter de namen aan u kenbaar maken, willen wij ook nog even laten weten dat die 4 (wij noemen geen namen) ook nog een foutje hebben gemaakt, want wij hebben 4 zonen en 4 dochters gekregen. 

En dan nu over naar het moment suprême, de namen van onze kroost: 

Onze zonen heten:
  • Graaf Gijsbert
  • Markies Matthijs
  • Baron Berthold
  • Jonkheer Jodocus
Onze dochters heten:
  • Freule Freddie
  • Barones Babette
  • Gravin Gilda
  • Jonkvrouwe Janny
ZO GIJS DAT HEBBEN WE MOOI GEREGELD!!!!!!



dinsdag 13 mei 2014

het twickelbossehoeradaariserweeréénkoor in mineur en toch nog een feestje

Na een tijdje rust zijn we er weer, er staat weer van alles te gebeuren, zo vermoeden we......

Wat u misschien niet weet is dat we een zeer enerverend weekend achter te rug hebben.
Wij het TWICKELBOSSEHOERADAARISERWEERÉÉNKOOR hadden ons stiekem (achter HAAR rug om) voorbereid voor deelname aan het Songfestival.

Al tijden zijn we aan het oefenen, vaak als er visite komt dan zijn we op ons best en zingen we het hoogste lied. Jammer alleen dat ZIJ dan zegt STIL..... echt jammer.
Buiten laten we ook van ons horen, zeker als we er ééntje zien (u weet wel zo viervoeter) die niet tot onze rasgroep behoort. Ook dat vindt ZIJ niet goed, ja het valt ook niet altijd mee hoor hier in het Twickelbos.

Nu willen we toch wel even kwijt ..... dat Nederland een kans gemist heeft. WIJ ZIJN ALLEMAAL EEN VROUW EN HEBBEN ALLEMAAL EEN BAARD, DAT HAD TOCH MOETEN LUKKEN!!!!!!!!!

Maar goed er stond iets te gebeuren dat wisten we zeker, die Delphi die werd maar dikker en dikker en toen ZIJ ook nog gezellig bij ons beneden kwam slapen wisten we het zeker ..... het koor moest gaan oefenen.
"dikke"Delphi
En ja hoor, zondag was het volgens ons zover, we werden naar onze oefenruimte gebracht en dan weten het  ....... we wachten op het eerste geluid van een mini-Delphi en dan kunnen we van start. En zo doen we dat dan tot we niets meer horen. Dat is ook wel handig want dan weten we precies hoeveel mini's er geboren zijn.

Alleen dit keer konden we maar 1 keer zingen ...... en daarna hoorden we helemaal niets meer..... we raakten er gewoon een beetje van in mineurstemming.
We hoorden zelfs helemaal geen geluid meer in huis.

Maar na een paar uur was het dan toch zover .... die Delphi toch ..... is gewoon ergens anders heen gegaan om haar mini's te krijgen. We zijn wel heel blij dat ze nu thuis is met de mini's.

En nu moeten we weer wachten tot ze verhuizen naar appartement 9a. Dat duurt toch altijd zo lang en we zien dan van allerlei lekkers naar boven verdwijnen. Jawel hele biefstukken worden naar boven gesjouwd. Gelukkig worden wij ook niet vergeten en krijgen ook wat lekkers hoor,
zeker vandaag want Flora is jarig (ja dat was ZIJ bijna vergeten).

Gelukkig dat wij af en toe dit apparaat kunnen kapen, dan kunnen we ook zien hoe de mini's er uitzien.



de eerste mini die thuis geboren is en waarvoor wij gezongen hebben
Dat was het weer wat ons betreft, groetjes van het Twickelbossehoeradaariserweeréénkoor.