WE ZIJN ONS ROT GESCHROKKEN

En ondertussen in het Twickelbos.....

Zo, we zitten nu al weer bijna een week in ons nieuwe appartement, lekker knus, gezellig en lekker warm met de mobiele zonnebank boven ons hoofd.

Dit zijn wij ons de mobiele zonnebank.

Ons nieuwe, wat kleinere, verblijf zou gisteren komen maar ZIJ kreeg te horen dat de verhuiswagen die ons verblijf zou afleveren pech had gekregen en we dus nog tot zaterdag geduld moesten hebben. Nou daar ging ZIJ dus niet opwachten. Tussen U en ons, af en toe een ongeduldig type-je, die ZIJ!!!!

Maar goed, niets vermoedend lagen wij een tukje te doen, toen ZIJ gewoon het mini-verblijf in het appartement begon te slopen. Even daarna lagen we riant in het nieuwe onderkomen.
We lopen ons nu de benen uit het lijf van de ene naar de andere kant.... we denken stiekem dat ZIJ ons heeft ingeschreven voor de marathon van volgend jaar.

En af en toe is één van ons de weg terug kwijt. Dan wijst onze ingebouwde TomTom, ons de verkeerde richting uit, waarna ZIJ ons weer even terug bij de kopgroep brengt.

Maar goed, daar zaten we dan en toen gebeurde het, we zagen ons moeder. En ooooo wat zijn we geschrokken, die was zonder ons medeweten, gewoon stiekem naar Dr. Schoemacher geweest. Ze was ineens gegroeid en had ook nog een kleurspoeling gehad. Nee, dit was heel ons moeder niet meer.

Ons moeder na het bezoek aan die dokter?????

Hij heeft het gedaan, dachten wij

Gelukkig bleek dit alles te berusten op een misverstand en kregen we vlak daarna onze eigen moeder weer terug, pffffffff.......

Daar is ze weer.

We willen ook nog even vertellen dat we dit weekend bezoek hebben gehad en die brachten hele leuke dingen mee. Voor ons lekkers en een speeltje en voor HAAR en HEM (als HIJ geluk heeft), ook iets lekkers.

Mmmmm

Ja ja.... en nu maar hopen dat HIJ er ook iets van krijgt.

Wij hebben zo een vermoeden dat als ZIJ dit laatste kadootje helemaal  alleen opeet, ZIJ wel een afspraak bij die Dokter kan maken.

Hieronder nog wat kiekjes van ons in het verblijf en wij zeggen weer.... TOT GAUW...

DE WEG KWIJT

En daar zijn we weer!!!
Zo inmiddels zijn we 2 weken oud en..... kunnen we de wijde wereld in kijken.

Nu kunnen we HAAR ook eens aandachtig bestuderen. 
Vandaag was de grote verhuisdag en nog veel meer, maar voordat het zover was moesten we eerst naar de Weight Watchers.
We hebben nu gezien dat smokkelen er niet bij is, want ZIJ genoteerd alles!!!

Nu hadden we met dat Weight Watchers gebeuren nooit zo'n moeite, maar dit keer was het anders........ want, zodra zij bij één van ons het gewicht genoteerd had, verdween ze uit zicht en kwam terug met een spuit en voordat we iets konden zeggen, hadden we hop zo een hap van een roze goedje in onze mond.

Het is wel een gedoe hier, eerder deze week kregen we een manicure. Ook geen probleem maar dat stil zitten wel, ZIJ wilde onze poot maar die wilden wij zelf ook. Kortom het was een soort van worstel en kom boven. Uiteindelijk hadden we niets in te brengen en knipper de knipper zo een stuk van onze nagels af. We hebben gehoord dat ZIJ dit iedere week gaat doen. Bedankt maar weer zeggen we.

Enfin dit overleefd hebbende stond vandaag de grote (en met recht zeer grote) verhuizing op de planning. We hebben een nieuw benedenappartement gekregen. Maar de Jan de Bouvrie die dit appartement voor ons heeft gemaakt, heeft zich enigszins vergist in de maat. ZIJ wilde gelijk een nieuw tv-progamma beginnen "mijn leven in een kennel", maar daar hebben we haar van kunnen weerhouden.
Omdat het tijd was dat wij gingen verhuizen zitten nu dus tijdelijk hier tot dinsdag want dan wordt ons iets kleinere verblijf gebracht.

Normaal worden we met een verhuiswagen naar beneden verhuisd, maar die had pech onderweg gehad, dus dit keer zijn weer één voor één door HAAR naar beneden verhuisd.
En toen zagen we dus het benedenappartement, megagroot, we konden onze moeder niet meer terug vinden..... waar was ze gebleven.....

Uiteindelijk na veel zoekwerk hebben we onze moeder gevonden en hebben we begrepen dat onze tantes, u weet wel, die van het Hoeradaarisereentje koor, hier dus ook rondhangen.
Alleen zien doen we ze nog niet, maar dat zal volgende week wel anders worden in het nieuwe appartement.

Gelukkig heeft ZIJ onze zonnebank ook mee verhuisd. Kortom we hebben het prima naar ons zin hier. En we zeggen weer. TOT GAUW.

YESS GEVONDEN ONS MOEDER!!!!!