maandag 23 maart 2015

EEN VREEMD GEBAKJE.... DE AUTOWASSERETTE

Ja, daar zijn we weer.
Weer een vette week ouder en een stuk zwaarder......

En uiteraard willen wij u op de hoogte houden van ons belevenissen hier!!!!
We hebben nu eindelijk een beetje idee waar we terecht gekomen zijn in dat appartement 9a en zijn de boel eens gronding aan het bestuderen.
We zitten goed hier. Zien ook vaak ons tantes langs schuiven. Soms ligt er zelfs één naar ons te kijken en dat zonder dat ons moeder als een soort van projectiel op ze komt afgestoven.


Uiteraard hebben we natuurlijk wel een klein puntje van kritiek.... ach daar zijn we kleine Twickelbosjes voor.
Er staan nl. in ons appartement een Cabrio, dat ding ligt voortreffelijk!!!!!
In eerste instantie kregen wij geen enkele kans om in dat ding te krijgen, want nee onze moeder wurmde er zich helemaal in, geen plek voor ons dus.


Ons moeder en Moniek Moorkop in de Cabrio!!!
 
Inmiddels hebben we haar ADV uren gegeven en in die uren is de Cabrio voor ons alleen.
Nu hebben we het voor elkaar...... ja dat dachten we....... maar niets is minder waar.

Peper Pepernoot en Anton Appelflap in de Carbio

Dat ding is constant weg.... Ja zegt ZIJ in de auto-wasserette.

OK we willen er natuurlijk wel een beetje schoon bij zitten maar dat dit ding nou zo vaak gewassen moet worden, vinden we wel een minpuntje!!!! Het kan maar gezegd zijn.
Gelukkig heeft ZIJ als vervanging dat wel een soort geel hertending neergelegd zodat we toch nog lekker zacht liggen.

Trouwens wij zijn volgens HAAR, ook weer zo´n minpuntje, kieskeurige gebakjes.
Hoe durft ZIJ het te zeggen. Kijk is het nl. zo dat wij niet als een idioot op ons vleeshapje en de geitenmelk storten, wij zijn net als ons moeder een ietwat kieskeurig.

En dan geven we nu even het woord aan onze tante Flora die wil ook nog even wat kwijt.

Zo nu heb ik (Flora) even het woord!!! Er zit tussen die gebakjes een heel vreemd gebakje.... ik ga u om privacy-redenen niet vertellen wie. Het gebeurde een paar uur geleden toen HIJ en ZIJ aan tafel zaten. Ineens ging één van de gebakjes opstaan, nu niets vreemds, die gebeurt vaker. Maar goed dit gebakje ging draaien en draaien en ja, dan weten wij, neuzen dicht!!!!!! Er komt een verrassing aan. Maar dit gebakje maakte het wel erg bont...... hij (dat wil ik dan wel verklappen, want wij dames doen zoiets niet), hij gooide zijn hoofd in de nek en riep heel hard AHOEW...... en toen nog een keer AHOEW...
Wij hebben eens goed het nieuws erop nagelezen en nu denken wij, dat die wolf..... die hier ergens rondloopt..... toch echt tussen de gebakjes zit. Ik moet nog wel even vermelden dat
het uiteindelijke resultaat dat het gebakje in het appartement neerlegde, na inspectie (natuurlijk van HAAR en ons) er keurig uitzag!!!!

Maar wij denken het echt ......
Vreemd gebakje????



dinsdag 10 maart 2015

DE VERHUIZING EN DINKELEN.

Vorige week was het dan zover ........  we hadden al gehoord dat we gingen verhuizen naar
het benedenappartement 9a.
Er zou een chique verhuiswagen komen hadden we gehoord, nou dat viel vies tegen.
Werden we gewoon in een wasmand gepropt en zo gingen we hobbeldebobbel naar beneden.

De tweederangs verhuiswagen

Gelukkig stond er beneden wel voor een verhuiswagen. Zeker de verkeerde afslag genomen en zijn tomtom niet ingeschakeld. Maar goed we zijn er eindelijk.
En nu kunnen we dat benedenappartement eens goed aanschouwen..... er ligt van alles in één roze schaap (ja hoe verzinnen ze het, zeker ook bewerkt met een te groot viltstifje hé).

De verhuiswagen die de verkeerde afslag heeft genomen
Wat ons nu wel weer tegenviel is dat ons moeder, zo hoppa die hele verhuiswagen in beslag neemt en dat terwijl ze een eigen slaapplek in ons appartement heeft.
Past goed hé MAM!!!!!

Maar goed wij zijn dus beneden en denk nu niet dat we daar alleen zijn, nee we hebben ook al kennis gemaakt met de rest van de familie, ons halfzusje Delphi en tantes Flora en Dinkel. Denk nu niet dat die al even aan ons hebben mogen snuffelen, want nee, daar krijgen ze geen kans voor. Onze moeder lust ze rauw.


Trouwens één van onze broers is van kleur verschoten. ZIJ zei dat hij rood was (maar wij vermoeden dat ze teveel in zo'n glaasje heeft gekeken) want hij is toch echt wildkleur.




Zondag waren ZIJ en Dinkel er niet, zij waren naar de zweetwerktraining..... Schijnt iets te maken hebben met het opsporen van iets in een bos!!! Wij weten nu niet of je er ook daadwerkelijk van gaat zweten, maar dat weet ZIJ vast wel. O en die Dinkel heeft nog een nieuw werkwoord uitgevonden en moet we zeggen uitgelokt, Dinkelen. Wat dat is daar gaan we liever niet op in.

O en wij dachten dat we nu 's nachts wel van HAAR af waren, maar niets is minder waar.
Ze heeft een zoisheterwel en een zoisheterniet bed.
's Avonds horen we het al, gaat een snoer in de muur en dan even wachten en het zoisheterwel bed is er. En denk nou niet dat ze riant ligt, er zijn er nog meer hier die dat wel een erg lekker slaapplaatsje vinden.  Voorlopig hebben we begrepen zijn we nog niet van HAAR af want ZIJ wil onze moeder goed in de gaten houden.

Ach wij wachten af. Tot gauw maar weer, groetjes uit het Twickelbos